Źródło: http://blog.mojnorweski.pl/mitologiczna-codziennosc-norwegow/
Mitologia i kultura wikingów są niezwykle ciekawym i wdzięcznym tematem na wiele wspaniałych opowieści. Skupmy się jednak na małym wycinku, czyli zadziwiających zbieżnościach pomiędzy bogami średniowiecznych Skandynawów, a chrześcijaństwem. Przypadek? Osądźcie sami, jednak w moim przekonaniu, przysłużyło to się mnichom w chrystianizacji Skandynawów. Choć początki nie były łatwe.
Zarówno wiara Skandynawów z najwyższym z bogów – Odynem, jak i chrześcijaństwo z jedynym bogiem, który ma jednak do pomocy anioły i świętych, to religie henoteiztyczne. To lekko naciągana teoria, gdyż henoteizm uznaje wielość bogów przy jednoczesnym wywyższeniu jednego z nich, jednak czymże jest kult świętych jak nie usankcjonowaniem istot nadprzyrodzonych, których w mitologii greckiej nazwalibyśmy herosami? To do tych świętych modlą się przecież ludzie o wstawiennictwo.
Źródło: http://podrozneopowiesci.pl/o-co-chodzi-z-tym-bali/
Ktoś mógłby powiedzieć, że w religiach politeistycznych to człowiek poprzez dary zabiega o przychylność bogów a w monoteistycznym chrześcijaństwie, to Bóg zabiega o miłość człowieka. Czy jednak jest tak faktycznie? Czymże więc są modły do świętych, do Boga, wieczorne pacierze, jak nie błaganiem o przychylność niebios? W mojej ocenie, tu też mamy pewną zbieżność z wiarą wikingów, czy szerzej z wierzeniami politeistycznymi.
Wikingowie wierzyli, że dzięki odwadze i męstwu, i o ile zginą z bronią w ręku, trafią po śmierci do zamku w Asgardzie, do Walhalli. Mieli tam ucztować i ćwiczyć aż do nadejścia Ragnaröku. Tuż przez Zmierzchem Bogów, na Ziemi miała panować straszna zima a wśród ludzi bezprawie. W wyniku walk, cały glob (który według wierzeń Skandynawów był płaski :-) zaleje woda a z niej wyłoni się nowe, Gimlea. Po tej wielkiej bitwie bogów z olbrzymami (bogom pomogą wojowie z Walhalli), przetrwa niewielu w tym tylko jeden mężczyzna i jedna kobieta, a na ziemi zapanuje czas bez przemocy i wojen. Analogia do Adama, Ewy i raju nasuwa się sama. Zresztą podobnie, jak z apokalipsą opisaną przez Jana i powstaniem nowego Jeruzalem: „I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemie przeminęły i morza już nie ma”. W chrześcijaństwie obiecane jest po sądzie ostatecznym – Królestwo Boże na Ziemi, w którym Pan otrze łzę z wszelkich ludzkich oczu, w którym nie będzie już śmierci ani żałoby, ani krzyku, ani trudu, ani żadnego cierpienia (por. Ap 21,4).
Thor walczący z wężem Jörmugandem w czasie Zmierzchu Bogów
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ragnar%C3%B6k
Jezus i Odyn zostali ukrzyżowani. Odyn powiesił się na konarze Jesionu Askra, który od tego czasu zyskał miano Yggdrasil – Ja Nosiciel i przebił na dodatek własny bok włócznią, czyniąc się jednocześnie żywym i umarłym. Dzięki temu poświęceniu miał poznać tajemnice poezji oraz czarodziejskich run. Swoją drogą, takiego głodu poezji nie obserwuje się na Ziemi od tamtego czasu.
Jezusa jak wiadomo ukrzyżowali Rzymianie, ale skoro był Synem Bożym, z łatwością mógł uniknąć takiego losu, więc niejako dał na ten czyn przyzwolenie o ile nie był mocą sprawczą. Jego bok przebił włócznią Kasjusz, który po nawróceniu przyjął imię Longina, ale jak powyżej. Choć Syn Boży zmarł, to ożył, czyli również był żywym i martwym jednocześnie.
Źródło: https://pl.pinterest.com/pin/372109987932105034/
Niebo chrześcijan znajduje się wysoko, natomiast piekło pod naszymi stopami. U Skandynawów było to nieco bardziej skomplikowane, ale na drzewie światów noszącym nazwę Yggdrasil, Midgard czyli nasza Ziemia, leżał poniżej krainy bogów zwanej Asgardem. Z kolej „w dole”, znajdowały się złe krainy w tym Helhejm, królestwo bogini Hel i więzienie tych ludzi, którym nie dane było zginąć w walce. Kryteria doboru pacjentów tych dwóch ośrodków były różne, ale w uproszczeniu lepsi trafiali do Asgardu (Nieba), gorsi do Helhejmu (Piekła).
Yggdrasil
Źródło: https://th0r0r0.deviantart.com/gallery/55505786/YGGDRASIL
I na koniec tego powierzchownego co trzeba przyznać porównania, wisienka na torcie. Wielu badaczy mitologii nordyckiej twierdzi, że boga Baldra można utożsamić z samym Jezusem. Obaj bowiem, po swojej męczeńskiej śmierci mają powrócić do życia i panować nad odrodzonym po apokalipsie świecie. Baldur (Baldr, Balder) - syn Odyna i Frigg, był najpiękniejszym i najszlachetniejszym z Bogów. Niemal nieśmiertelny zginął na skutek intrygi Lokiego, by po śmierci trafić do Helhejmu. Po nadejściu Zmierzchu Bogów - Ragnaröku, to Baldur jako jedyny z bogów miał przeżyć i wyjść na wolność by rządzić nowym sprawiedliwym światem. Bardzo znajome, prawda?
Baldur
Źródło: http://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Baldr
コメント